门有万里客,颜面多风尘。揽衣不及带,问客何方人。
客云二十载,京洛曾相亲。邂逅同逆旅,广陌比椎轮。
名利苦奔踬,涉迹东西秦。游吴复适越,今始及堂陈。
坐客相慰劳,斗酒展慇勤。送客就长道,后会知何因。
猜你喜欢
门有万里客,风尘何苦颜。执手前致问,果得心所欢。
含词未及吐,慷慨先长叹。自离江南土,十载走长安。
复当从此别,故乡何日还。
门有万里客。
问君何乡人。
褰裳起从之。
果得心所亲。
挽裳对我泣。
太息前自陈。
本是朔方士。
今为吴越民。
行行将复行。
去去适西秦。
夜听萧萧未涨溪,朝行滮滮已成泥。
可怜鸠取招麾速,谁似云知出处齐?野菊枝长半狼藉,江枫叶落正凄迷。
行人也识龟堂老,小榼村醪手自携。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。