芳草
茸茸接空碧,寂寂动人愁。万古青如此,三生梦未休。
芳馨寄前哲,摧折任时流。更有岁时荐,清高孰与俦。
芳草知谁种,缘阶已数丛。
无心与时竞,何苦绿匆匆。
翠密驯文雉,丛深隐画轮。离披金谷晓,寂寞茂陵春。
古渡班荆客,长堤走马人。芊芊似袍绿,一雨一番新。
绮节初抽翠,金塘久托根。何堪混萧艾,自合比兰荪。
碧映龙池水,青迷楚泽魂。年年增恨处,长信与长门。
芳草正萋碧,肃然丽清霜。王孙杳不见,蝴蝶飞以黄。
紫塞下寒吹,浮云微夕阳。残荷张晚盖,七十二鸳鸯。
茸茸接空碧,寂寂动人愁。万古青如此,三生梦未休。
芳馨寄前哲,摧折任时流。更有岁时荐,清高孰与俦。
二月正绵绵,离情被尔牵。四郊初过雨,万里正铺烟。
眷恋残花惹,留连醉客眠。飘香是杜若,最忆楚江边。
会时曾忆梅笼雪,别后常怀月照沙。
到底多情是芳草,长随离恨遍天涯。