皓皓朝日光,唧唧应候虫。旋疑故友来,庭角生悲风。
捲帷宣积蒸,牵裾步芳丛。不知何事贵,立坐无礼容。
东邻谁家子,感秋寄枯桐。岂惜盛衰迁,果哉观未通。
惟秋乃能肃,惟士乃有穷。何如恣开颜,白日犹可东。
猜你喜欢
八月禾黍熟,登高望川原。山河豁清霁,风日开明鲜。
晴光散草木,馀爽厉渊泉。飘飘孤飞鹘,击搏无留拳。
幽独感摇落,端居惊岁年。谁为知心者,赖有浊醪贤。
玉露彫伤草木衰,风云惨澹见旌旗。南征车马无消息,北去关河有蔽亏。
画栋云飞滕阁晓,胡床月上庾楼时。遥应此地成萧瑟,日落江城画角悲。
宇宙何寥泬,天高爽气多。梦魂闻鼓角,风雨黯关河。
诗笔随秋老,浮生共墨磨。百年惊瞥电,酾酒且高歌。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。