清晨挟书出,归息及亭午。栖栖十步间,何解羡高举。
湖漘柳将髡,后会期百五。朝烟悬影低,郁郁如怨语。
韶年转户枢,遑敢计辛苦。丹黄到宵分,欺窗几更雨。
念此亦复加,免与牛鼎伍。
猜你喜欢
吴会雄藩实壮哉,薇垣高倚海天开。云连楼阁笙歌市,日照湖山锦绣堆。
万国舟车通货殖,四方冠盖集英材。悲风吹破繁华梦,鼙鼓声中半劫灰。
不尽萧条意,登临怀抱开。鸟从空翠落,人负夕阳来。
流水去何急,孤云招未回。秋心虽易感,秋气亦佳哉。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。