清明萧寺展令容榇
清露湿林原,早市集鱼米。江南候未齐,三月冷犹尔。
小篮携酒浆,城南步荒畤。寸心自怦怦,节物逐生死。
野塘鹜作沤,生意盎泓水。胡人乃弗如,患苦铄心体。
沉冥二百日,茹痛过然指。逝者声已吞,存者息徒视。
从知大痈中,微命仅蝼蚁。行行出郭门,凉凉古招提。
蜂房户牗开,赫然君在斯。骨肉竟何状,闭目不敢思。
当年好眉鬓,笼袖花四围。低颜向前和,腐心念长离。
入户意不伸,谁与问来兹。恨穷遽无言,积泪一把挥。
挥泪尚何为,所冀君或知。蓬头见二三,唤我日八九。
君去似相忘,吾母劳已久。雏婴生七月,肥白赤双藕。
悬知及长成,虽母不知有。二儿君所爱,学语甫上口。
但囿携抱亲,指妪谓为母。小怒与娇啼,赴愬竟忘丑。
大儿挟书归,敬长礼知守。有时履脱綦,或乃襟出肘。
引我双眼芒,有泪湿其手。儿女身外物,相逢已云偶。
徒苦复何酬,同君异先后。昔日愿生死,谁知死亦难。
万钧著两肩,不死故非悭。明知七尺身,许人岂宜然。
盐车久在涂,天使不得閒。玄黄此何时。托命虫沙间。
凋残自骨肉,积疢已十年。而今复构兹,童稚却成班。
遂悟造物勤,更迭不畏烦。黾勉顺吾生,乘化良所安。
清露湿林原,早市集鱼米。江南候未齐,三月冷犹尔。
小篮携酒浆,城南步荒畤。寸心自怦怦,节物逐生死。
野塘鹜作沤,生意盎泓水。胡人乃弗如,患苦铄心体。
沉冥二百日,茹痛过然指。逝者声已吞,存者息徒视。
从知大痈中,微命仅蝼蚁。行行出郭门,凉凉古招提。
蜂房户牗开,赫然君在斯。骨肉竟何状,闭目不敢思。
当年好眉鬓,笼袖花四围。低颜向前和,腐心念长离。
入户意不伸,谁与问来兹。恨穷遽无言,积泪一把挥。
挥泪尚何为,所冀君或知。蓬头见二三,唤我日八九。
君去似相忘,吾母劳已久。雏婴生七月,肥白赤双藕。
悬知及长成,虽母不知有。二儿君所爱,学语甫上口。
但囿携抱亲,指妪谓为母。小怒与娇啼,赴愬竟忘丑。
大儿挟书归,敬长礼知守。有时履脱綦,或乃襟出肘。
引我双眼芒,有泪湿其手。儿女身外物,相逢已云偶。
徒苦复何酬,同君异先后。昔日愿生死,谁知死亦难。
万钧著两肩,不死故非悭。明知七尺身,许人岂宜然。
盐车久在涂,天使不得閒。玄黄此何时。托命虫沙间。
凋残自骨肉,积疢已十年。而今复构兹,童稚却成班。
遂悟造物勤,更迭不畏烦。黾勉顺吾生,乘化良所安。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。