雨雪送别瘦弟
久聚无殊欢,骤别良动情。江湖风雪中,送子竟远行。
去去道阻修,江雾黯冥冥。不辞寒堕指,但得光摇睛。
乡园正残腊,乐事渐满城。街童备粘鸡,祝岁呼阿兄。
而子笃行李,忍涕甘长征。人生须事蓄,于朝岂争名。
只因篱畔粱,难顾足下荆。恨缺五亩资,泥涂服春耕。
斗酒劳丰岁,奚用谋肥轻。阿父昔行役,一岁万里经。
辛勤为儿曹,槃阿魂梦萦。垂老犹一瓢,归卧寻山扃。
寒日不可挽,坐觉西风棱。自从痛皋鱼,泪同慈母倾。
子病骨柴立,护子如娇婴。深宵抚头足,隔室便呼应。
及今健如斯,天佑非幸承。翩翩好年少,千里成户庭。
途长利航辙,智巧驱百灵。非同蛙钝劳,三日仅一程。
念此亦快意,即别心犹宁。且归慰高堂,闭门曲吾肱。
久聚无殊欢,骤别良动情。江湖风雪中,送子竟远行。
去去道阻修,江雾黯冥冥。不辞寒堕指,但得光摇睛。
乡园正残腊,乐事渐满城。街童备粘鸡,祝岁呼阿兄。
而子笃行李,忍涕甘长征。人生须事蓄,于朝岂争名。
只因篱畔粱,难顾足下荆。恨缺五亩资,泥涂服春耕。
斗酒劳丰岁,奚用谋肥轻。阿父昔行役,一岁万里经。
辛勤为儿曹,槃阿魂梦萦。垂老犹一瓢,归卧寻山扃。
寒日不可挽,坐觉西风棱。自从痛皋鱼,泪同慈母倾。
子病骨柴立,护子如娇婴。深宵抚头足,隔室便呼应。
及今健如斯,天佑非幸承。翩翩好年少,千里成户庭。
途长利航辙,智巧驱百灵。非同蛙钝劳,三日仅一程。
念此亦快意,即别心犹宁。且归慰高堂,闭门曲吾肱。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。