临江仙二首 其二
满意故山林壑美,天教佚老吾庐。醇风还记我生初。
鸡豚喧社叟,幡鼓乐灵媭。
一觉黄粱犹未熟,眼前百鬼千狐。漫惊东野隘天衢。
有山焚介子,无地著潜夫。
酒渴思茶交午饭,沈烟闲拨钗梁。小梅花盒教添香。
填词浑已懒,何况脱衣裳。
才把梦儿牢捉住,无端又著思量。十分情愿是回肠。
欲抛抛不得,敧枕数鸳鸯。
满意故山林壑美,天教佚老吾庐。醇风还记我生初。
鸡豚喧社叟,幡鼓乐灵媭。
一觉黄粱犹未熟,眼前百鬼千狐。漫惊东野隘天衢。
有山焚介子,无地著潜夫。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。