忆得当时病未遭,身为仙驭雪为毛。
今来沙上飞无力,羞见樯乌立处高。
猜你喜欢
尔乃九皋禽,青天碧海心。可怜馀瘦骨,懒向海天吟。
青云有意力犹微,岂料低回得所依。幸念翅因风雨困,岂教身陷稻粱肥。曾游碧落宁无侣,见有清池不忍飞。纵使他年引仙驾,主人恩在亦应归。
松梢秋气怯霜衣,犹为山人守石扉。
仙国灵丹无处觅,故乡华表几时归。
心知海上云霄□,眼见林间燕雀飞。
却恨吹台消息断,草烟城郭照斜晖。
仙骨珊珊瘦怯风,褵褷晴晒石桥东。
丹砂灵圃何缘觅,华表荒城半已空。
羽化定教随子晋,舞衣久不悦羊公。
听他盍旦鸣相乐,自此朝阳凤在桐。
行遍茫茫禹画州,寻梅到处得闲游。
春前春後百回醉,江北江南千里愁。
未爱繁枝压纱帽,最怜乱点糁貉裘。
一寒可贺君知否,又得幽香数日留。
白发凄凉故史官,十年身不到长安。
即今天末吊形影,何日上前倾肺肝。
孤愤书成词激烈,五噫歌罢意卒酸。
此怀欲说无人共,安得相携素所欢。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。