清似水。不了眼中供泪。今宵忍听唱阳关,暮云千里。可堪客里送行人,家山空老春荠。道别去、如许易。离合定非人意。几年回首望龙门,近才御李。也知追诏有来时,匆匆今见归骑。整弓刀,徒御喜。举离觞、饮釂无味。端的慰人愁悴。想天心,注倚方深,应是日日传宣公来未。
猜你喜欢
白发凄凉故史官,十年身不到长安。
即今天末吊形影,何日上前倾肺肝。
孤愤书成词激烈,五噫歌罢意卒酸。
此怀欲说无人共,安得相携素所欢。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。
木落霜清水鸟呼,扁舟夜泊古城隅。
吹残画角钟初动,低尽寒空斗欲无。
浪迹已同鸥境界,远游方羡雁程途。
高樯健席从今始,遍历三湘与五湖。
无食苦日长,无衣念秋近。
虽云老农圃,未害乐尧舜。
士生要弘毅,病在堕骄吝。
得丧才几何,哀哉以身徇!平生最耐事,霜雪亦满鬓。
忧患一洗空,吾道其少进。
齿落发斑儿亦老,志衰力惰我宁悲?埋盆便可为池看,折竹何妨作马骑。
点诵内篇庄叟语,长歌半格白公诗。
此身未死须安顿,除却山村百不宜。
少年交友尽豪英,妙理时时得细评。
老去同参惟夜雨,焚香卧听画檐声。
屏居不出门,终岁袖手坐;但怪意气衰,那觉日月过。
故人为冢丘,老伴余几个?天高鬼神恶,回夭夷齐饿。
遗魂一零落,岂复闻楚些?且当醉浊醪,吾梦行亦破。