引领盻层巅,遥见四老人。苍颜映绿水,一一严衣巾。
望之即再拜,重其古先民。或云黄与绮,于此避强秦。
至德尚可想,遐踪浩无邻。翩然若仪凤,览德翔秋旻。
亡国失大老,兴邦得祥麟。威容动黼扆,问荅何精神。
明两有馀庆,偏爱遂沦湮。至今仰遗烈,英气犹振振。
猜你喜欢
嬴秦虐燄不可触,衣冠往往逃空谷。皤然须发四老翁,高卧商颜谢尘俗。
炎精奋起天地宽,蒲轮就聘来长安。虽云误落子房计,终为高鸿成羽翰。
羽翰既成大事毕,还踏山中旧行迹。松阴满地生微凉,一局枯棋消永日。
局终人去今昔非,云山寂寂空猿啼。临风展画三叹息,一曲共谁歌紫芝。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
我有一瓢酒,与君今夕同。
鸣檐社公雨,卷野沛歌风。
阅世花开落,观身劫壤空。
北邙丘垄尽,太息几英雄!