饮尽桐江水,采遍富春山。不羡波底鱼,难垂手中竿。
耕凿有真乐,衡茅无苦颜。一朝遇物色,千里涉河关。
下车竟不屈,特立人所难。遂令天下士,千秋仰遐观。
猜你喜欢
赤图神运复炎刘,白水真人忆旧游。一代位尊眠凤榻,千年名重著羊裘。
山林孰谓无伊尹,廊庙何曾弃许由?惟有富春山下月,清光常绕石滩流。
故人虽即位,自不愿为官。天下事已定,山中人可闲。
一丝江月色,千古客星寒。捷径终南士,闻风定报然。
敬贤当远色,治国须齐家。如何废郭后,宠此阴丽华。
糟糠之妻尚如此,贫贱之交奚足倚。羊裘老子早见机,独向桐江钓烟水。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。