题谢节母篝灯刻子图
谢子我契友,耿介世罕偶。视我一副图,珠玉满卷首。
图以课子名,嘱我题其后。披图玩再三,知君有贤母。
君本是少孤,庭训未亲受。母曰父有言,书香宜世守。
我自丧汝父,纺织不离手。汝乃是男儿,父薪当荷负。
日从名师游,学饱窥二酉。夜为日之馀,董言还记否。
寸阴如拱璧,虚掷谁之咎。继晷膏可焚,青灯味耐久。
机声和书声,轧轧寒侵肘。冷露滴茅茨,清风款户牖。
残月落三更,光芒寒星斗。谢子当斯时,图书拥左右。
母顾为欢颜,我儿孝足取。自古贤母氏,竞推欧与柳。
画荻继丸熊,名并垂不朽。
谢子我契友,耿介世罕偶。视我一副图,珠玉满卷首。
图以课子名,嘱我题其后。披图玩再三,知君有贤母。
君本是少孤,庭训未亲受。母曰父有言,书香宜世守。
我自丧汝父,纺织不离手。汝乃是男儿,父薪当荷负。
日从名师游,学饱窥二酉。夜为日之馀,董言还记否。
寸阴如拱璧,虚掷谁之咎。继晷膏可焚,青灯味耐久。
机声和书声,轧轧寒侵肘。冷露滴茅茨,清风款户牖。
残月落三更,光芒寒星斗。谢子当斯时,图书拥左右。
母顾为欢颜,我儿孝足取。自古贤母氏,竞推欧与柳。
画荻继丸熊,名并垂不朽。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。