名利从前总一无,却看多少换蘼芜。身栖盘谷应携杖,门设柴关懒贴符。
纵许蔽裘逢岁涤,休教本脸上场糊。爆声只羡邻童闹,那得同将老景扶。
猜你喜欢
我来洪都城,人日喜初霁。夙兴省钟声,起视星斗丽。
澄湖动晨光,云霾散天际。楼台东复西,参差蔼清气。
惠风荡前楹,公馀步还憩。案牍杂诗书,吾事非日计。
独贺阳道亨,从兹破阴翳。请看回轺时,春深满庭翠。
今辰谓人生,风日佳可喜。七居阳之正,宜云造物始。
占晴协阳吉,其兆比君子。雾雨忌为阴,小人象斯拟。
君子履于祥,岁事无不举。小人道用晦,顾有菑害倚。
东皋动春风,强健供耒耜。持以告吾人,毋忧往时否。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。