雨余花落莓苔地,巢燕啄香泥,柳绵点水浮萍碎。景迟迟,秋千斜挂彩绳低。
【金盏儿】启朱扉,出兰闺。晚来闲立东风外,肠欲断,恨无极,情未已。
秋水摇光凝泪眼,远山无色淡愁眉。
【绿窗愁】郁闷长萦系,鬼病厮禁持。即渐里衣宽削玉肌,争表人憔悴。别
后关河万里,惊梦断,雁书稀,谁琐雕鞍不放归?
【赚煞】有人来,知端的,谁似你个薄情下得?长醉青楼眠翠馆,镇追陪越
艳吴姬。唱道暮乐朝欢,须有更阑管弦息。酒醒梦回,香消灯暗,甚不听晓风残
月子规啼。
猜你喜欢
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
我有一瓢酒,与君今夕同。
鸣檐社公雨,卷野沛歌风。
阅世花开落,观身劫壤空。
北邙丘垄尽,太息几英雄!