南山道新雪,落日长林昏。有客逐獐至,遇盗方杀人。
义愤一以激,众寡宁所论。箭如饿鸱叫,始各鸟兽奔。
惟余一女子,泣拜不成言。自恸遭剽劫,分与黄壤亲。
何缘鬼伯手,夺得未绝魂。却顾此身外,何以酬斯恩。
黄者金满籯,白者麦满囷。拂衣去弗应,欻越铜人原。
归来掩关卧,饥肠如转轮。客固饮博徒,作横乡里嗔。
忽焉赴急难,犹谓血气振。终乃不望报,此足愧缙绅。
三老上其事,颂者万口喧。县令始亦喜,拟请旌其门。
访诸老博士,谓匪素行纯。四境多椎埋,况可使上闻。
吾闻为政要,求备不一身。居上示所向,厥下庶克循。
杀一警且百,举善远不仁。俗吏乃罔识,安议惟摇唇。
作诗待询采,直质不没真。此客曰靳禄,栎阳村中民。
猜你喜欢
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
我悔不学农,力耕泥水中,二月始穑事,十月毕农功。
我悔不学医,早读黄帝书,名方手自缉,上药如山储。
不然去从戎,白首捍塞壖。
最下作巫祝,为国祈丰年。
犹胜业文辞,志在斗升禄。
一朝陪众隽,所望亦已足。
岂知赋命薄,平地成怨仇。
生为马伏枥,死为狐首丘。
已矣何所悲?但悔始谌错。
赋诗置座傍,聊以志吾怍。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。