莫道春花独照人,秋花未必怯青春。
四时风雨没时节,共保松筠根底尘。
猜你喜欢
独鹤南飞送好音,山中桥梓共成阴。
深衣伛偻如初命,卮酒从容向晚斟。
城里谁家开寿域,堂东多士作儒林。
清霜未落黄花在,笑折高枝绕鬓簪。
石榴枝上花千朵,荷叶杯中酒十分。
满院弟兄皆痛饮,就中大户不如君。
渺渺吴江远别离,慰情持赠凤凰枝。岁寒但保冰霜节,柏府松厅处处宜。
神女前身谢自然,及笄将相二十前。无藏不见是女身,女身不见见一天。
父母许聘欧郎贤,指挥甫袭身即捐。贞心分定合卺先,号泣于归守柩筵。
誓死相从永不迁,呼天扣地怜为怜。有司闻之表其门,风动四省人人传。
吾尝缔观节烈编,未成妇斯罕闻焉。龙江宋时吴贞女,李子亲迎溺渡船。
吴誓不嫁心日悬,化为姮娥月娟娟。又为牛女天河边,引虹为桥济江魂。
至今桥跨龙江川,兹可媲美无赧然。差可媲美无赧然,煌煌女德父母全。
过而不过谁云偏,啸也歌者老甘泉。
越山迢递接吴宫,问俗寻幽在在同。乌府法家推汉史,洪都先哲仰周公。
风涛不起三江静,雨泽潜滋五谷丰。却恐乘鸾逐茅氏,紫霞何处觅仙踪。
应是三生爱酒人,误流醉魄入花身。风酣日酽微香度,全似偷閒糯瓮春。
学者一大事,最重出与处。
用行舍之藏,孔颜独相许。
参赐地位高,窥牖不得睹。
而况未见圣,一曲株守兔。
入林恐不密,狷者或拒户。
如蜗护一壳,槁死竟何补。
营营夸毗子,意常在腐鼠。
钟鸣尚迟回,颠沛惭末路。
细评谁失得,未易较吴楚。
圣贤具成体,以道为钲鼓。
适时不俟驾,枉已一揖去。
而我本来心,湛如太空故。
先生平生学,此理超圣处,
浮沉四十年,夷险随其遇。
初无周南恨,内乐侈圭组。
名高天不掩,舜聪彻幽阻。
门前裹轮车,急急戒徒御。
企首洙泗上,进退绰有裕。
富贵调儿童,嗔喜狙赋芧。
此同伐国问,何乃至君子。
愿出有用学,不朽在斯举。
胡风迎马首,汉月学蛾眉。久戍人将老,长征马不肥。