嘉靖庚寅辽左有洪沟之败作悲洪沟
义州之兵宿雄武,老者缚牛壮扼虎。
生来苦战无复畏,骑马杀胡安足数。
五月边陲月正生,胡人杀人声彻城。
可怜郭家两兄弟,提刀逐胡天始明。
狼山何高不可陟,洪沟之深深莫测。
帐下诸人尽爱死,见贼仍多相向泣。
当时实失主将谋,二千精锐同时休。
血作沟中水流赤,胡人歌唱来边头。
胡人争骑义州马,日日来牧长城下。
天生不有陈将军,洪沟之败难复闻。
义州之兵宿雄武,老者缚牛壮扼虎。
生来苦战无复畏,骑马杀胡安足数。
五月边陲月正生,胡人杀人声彻城。
可怜郭家两兄弟,提刀逐胡天始明。
狼山何高不可陟,洪沟之深深莫测。
帐下诸人尽爱死,见贼仍多相向泣。
当时实失主将谋,二千精锐同时休。
血作沟中水流赤,胡人歌唱来边头。
胡人争骑义州马,日日来牧长城下。
天生不有陈将军,洪沟之败难复闻。
白发凄凉故史官,十年身不到长安。
即今天末吊形影,何日上前倾肺肝。
孤愤书成词激烈,五噫歌罢意卒酸。
此怀欲说无人共,安得相携素所欢。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。
木落霜清水鸟呼,扁舟夜泊古城隅。
吹残画角钟初动,低尽寒空斗欲无。
浪迹已同鸥境界,远游方羡雁程途。
高樯健席从今始,遍历三湘与五湖。
屏居不出门,终岁袖手坐;但怪意气衰,那觉日月过。
故人为冢丘,老伴余几个?天高鬼神恶,回夭夷齐饿。
遗魂一零落,岂复闻楚些?且当醉浊醪,吾梦行亦破。
平日功名浪自期,头颅到此不难知。
宦情薄似秋蝉翼,乡思多於春茧丝。
野店风霜俶装早,县桥灯火下程迟。
鞭寒熨手戎衣窄,忽忆南山射虎时。
酒熟固可喜,酒尽亦陶然。
有客则剧谈,无客枕书眠。
饥啜羹不糁,闲玩琴无弦。
摘嗅砌下花,掬弄涧底泉。
啄木抱蠹枿,搏黍鸣桑颠,欣然为一笑,世故何足捐。
无人骂郑虔,亦无嘲孝先。
回顾三角童,吾与汝忘年。
横草无功负主恩,一生强半卧衡门。
蠹书身世元无憾,伏枥光阴不更论。
春雨负薪兰渚市,秋风采药石帆村。
更思旋籴场中麦,暖热尘埃老瓦盆。