输班轮机旋若风,吴姬拮据无好容。神蚕遭烹不自悔,以死利世功无穷。
当空一缕如抽雪,宛转萦纡无断绝。谁知中有长恨端,心事从今为君说。
车声愈急丝愈永,比妾愁肠犹易尽。去年丝成尽入官,弊衣不足常苦寒。
今年蚕苗犹在纸,已向豪家借仓米。探汤拾绪手欲烂,辛苦无人慰憔悴。
生平自知妾命薄,讵忍将愁诉夫婿。吴绫蜀锦多光辉,明朝已上他人机。
猜你喜欢
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。