独伴孤灯,紧攒翠黛。雕阑倚遍无聊赖。闲添宫饼篆烟微,一轮霁月悬窗外。
彩笔拈来,花笺重载。玉人此夜知何在。空教清泪洗残妆,那堪今夜愁如海。
猜你喜欢
绣幕低垂,银钩双控。栏杆十二花阴重。空馀今夜月华明,画楼寂寞无人共。
髻乱惊鸦,钗欹金凤。避愁无计惟寻梦。几番辗转不成眠,谁家玉笛声三弄。
翠羽金钱梦已阑,空余残蕊抱枝乾。
纷纷轻薄随流水,黄与姚花一样看。
孔明百亩桑,景略十具牛,岂无子孙念,饱暖自可休。
种桑吾庐西,微径出南陌,三月叶暗园,四月葚可摘。
戴胜枝上鸣,仓庚叶间飞,飞鸣各自得,人生胡不归?归家力农桑,慎莫怨贫贱,婚嫁就比邻,死生长相见。
远游索手不?粮,薪米临时取道傍。
今日晴明行亦好,经旬风雨住何妨。
木落霜清水鸟呼,扁舟夜泊古城隅。
吹残画角钟初动,低尽寒空斗欲无。
浪迹已同鸥境界,远游方羡雁程途。
高樯健席从今始,遍历三湘与五湖。
闲吟可是治愁药,一展吴牋万事忘。
不惜暮年酬倡绝,犹能作意答秋光。
好诗如灵丹,不杂膻荤肠;子诚欲得之,洁斋祓不祥。
食饮屑白玉,沐浴春兰芳。
蛟龙起久蛰,鸿鹄参高翔。
纵横开武库,浩荡发太仓。
大巧谢雕琢,至刚反摧藏。
一技均道妙,佻心讵能当。
结缨与易箦,至死犹自强。
东山七月篇,万古真文章。
天下有精识,吾言岂荒唐?