夕阳鸣橹下邗沟,叶叶风帆江上秋。八月鲤鱼风信早,荻花吹白钓人头。
猜你喜欢
行渡江兮吾无舟,荡荡东注兮褰裳不可以游。
渔横舟兮不即渡,敻万里以在前兮无家反顾。
云翳翳兮雨凄凄,不济此兮谁与归。
行渡江兮我无楫,释吾马兮不可以涉。
嗟行路之难兮,援琴以身忘。
手不得於吾心兮,声久抑而不张。
天涔涔兮又暮雨,不济此兮吾归何处。
白发人惊老阿童,横江聊借半帆风。
却嗟缚得穷孙皓,未似高歌醉闭篷。
春江不可渡,二月已风涛。舟楫欹斜疾,鱼龙偃卧高。
渚花兼素锦,汀草乱青袍。戏问垂纶客,悠悠见汝曹。
一叶扁舟逐浪飞,罡风吹浪上征衣。他时纵有南归梦,梦见涛声不敢归。
朝食大江南,午泊大江北。江流号天堑,我行才只尺。
江路日以远,客舟何时转。美人青云中,望望愁岁晚。
仪真北上念三年,又上江南济渡船。清晓登舻望京国,钟山彷佛翠云连。
杨子江头几问津,风波如旧客愁新。西飞白日忙于我,南去青山冷笑人。
孤枕不胜乡国梦,敝裘犹带帝城尘。交游落落俱星散,吟对沙鸥一怆神。
十二月将尽,三千里外还。船犹冲白浪,家已近青山。
暂罢穷途哭,难为故国颜。解装无长物,朔雪处囊间。