飞尽流萤无兴扑,扇儿闲却秋风。远山夜半又闻钟。
解衣斜对影,欲寝恨床空。
凄断银缸浑欲灭,数声窗外孤鸿。夜凉如水出帘栊。
微云淡河汉,疏雨滴梧桐。
猜你喜欢
年是日,寓海丰县驿作。去岁越王台上饮,席间二客如龙。凭高吊古壮怀同。马嘶千嶂暮,乐奏半天中。今岁三家村市里,故人各自西东。菊花时节酒樽空。可怜双雪鬓,禁得几秋风。
以为异人。后十年,筑室黄冈之北,号静安居士。作此记之。细马远驮双侍女,青巾玉带红靴。溪山好处便为家。谁知巴峡路,却见洛城花。面旋落英飞玉蕊,人间春日初斜。十年不见紫云车。龙丘新洞府,铅鼎养丹砂。
万事灰心犹薄宦,尘埃未免劳形。故人相见似河清。恰逢梅柳动,高兴逐春生。卜昼匆匆还卜夜,仍须月堕河倾。明年我去白鸥盟。金闺三玉树,好问紫霄程。
羽扇纶巾风袅袅,东厢月到蔷薇。新声谁唤出罗帏。龙须将笛绕,雁字入筝飞。
陶写中年须个里,留连月扇云衣。周郎去后赏音稀。为君持酒听,那肯带春归。
功行三千宜五福,长生何假金丹。从教沧海又成田。琼枝春不老,壁月夜长妍。
上界从来官府满,何妨游戏人间。年年强健到樽前。莫辞杯潋滟,君是酒中仙。
解。少间,月出云静,瞻天容如鉴。上喜,以诗句书扇,卧谨以临江仙歌之连夜阴云开晓景,中秋胜事偏饶。十分晴莹碧天高。台升吴岫顶,乐振海门潮。桂影一庭香渐远,四并都向今朝。宸欢得句付风骚。围棋消白日,赏月度清宵。
楼外西风将雨过,重门又掩黄昏。金凫香息被无温。
繁思牵宿恨,愕梦怆离魂。
往事都随流水去,伤心欲共谁论。故家耆旧几人存。
相思芳岁尽,霜雪满乾坤。
玉蕊娟娟花灼灼,银釭背解明珰。澹云轻雨拂高唐。
不言惟有笑,多媚总无妆。
却怪汝南鸡唱早,行踪不辨回廊。青苔幽径落红香。
宝钗寒挂月,罗袜冷侵霜。