空台寂寞对斜阳,谁会山高与水长。在昔不知天子贵,而今但觉世人忙。
无名江树层层绿,带笑山花细细香。千古高风留胜迹,估樯犹自避寒芒。
猜你喜欢
严子滩头钓鱼处,一蓑白云一竿雨。当初羡尔高蹈时,手卷丝纶入烟渚。
何期文叔来南阳,吐出子陵姓字香。只今汉室已如此,奚嫌蚤出相为理。
世祖中兴访故人,故人垂钓此江滨。一天明月无瑕翳,万古清风扫俗尘。
宜以宾师居保傅,可将谋议定君臣。扁舟趋拜高台下,乐对先生笑白云。
势利轻捐寄傲中,毅然高节凛秋风。
耕闲钓寂千年迹,立懦贪廉万世功。
须信林间无怨鹤,更知天外有冥鸿。
扁舟夜泊灵祠下,慨慕先生道不穷。
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。