惜春芳序晚,岑寂淡幽情。补病休资药,非才敢近名。
云归三径暖,花落一村晴。望尽林皋外,乘风社燕轻。
猜你喜欢
乱漂源里红雨,净洗枝头雪绵。
只讶欢非前日,安知春是去年。
惜春惟付酒杯深,不特年龄老鬓侵。花柳共随人酩酊,轩裳祇觉我
满城风雨满城尘,盖紫藏红漫惜春。
春去自应无觅处,可怜多少惜花人。
薄倖东风者,无心半点春。
桃花吹满地,片片似鱼鳞。
待得莺来花已落,断难料理谩咿嚘。
便如前哲亦非敌,八斗才当万斛愁。
花开又花落,时节暗中迁。无计延春日,何能驻少年。
小丛初散蝶,高柳即闻蝉。繁艳归何处,满山啼杜鹃。
不缘雨雪不缘风,九十风光半已穷。
袅娜熟眠杨柳绿,夭娆浓醉海棠红。
客怀不直韶光好,诗兴犹因景物雄。
投分东君未应薄,乞花偿酒强迎逢。
愿言未偶非高卧,多病无憀选胜游。一夜雨声三月尽,
万般人事五更头。年逾弱冠即为老,节过清明却似秋。
应是西园花已落,满溪红片向东流。