寒风发清响,木叶忽纷飞。微月澹樵径,疏烟生竹扉。
隔林深犬吠,远寺夜僧归。闲步寻幽兴,相于拟息机。
猜你喜欢
闭户岁云暮,翻书夜向阑。
足僵知火尽,目钝觉灯残。
跃浦鱼惊獭,穿林犬逐獾。
三年纳微禄,无媿得心安。
坚冰塞川厚莫测,断雁叫群声可哀。
草围小瓮酒未熟,霜压瘦枝梅不开。
稚子忍寒守蠹简,老夫忘睡画炉灰。
低头就世吾所讳,千载伯鸾安在哉!
脱叶争辞木,寒云巧护霜。
羁游少驩乐,短景极匆忙。
吟苦虫催织,鸣哀雁断行。
幽怀谁晤语,惆怅此灯光。
万象闲无语,一蛩吟独哗。
肃肃月浸树,满庭穠李花。
风从月中来,吹我两鬓华。
北斗声回环,南斗亦横斜。
人生几良夜,吾行久天涯。
离居隔江汉,何由寄疏麻。
暗空无星云抹漆,邑犬吠野人履霜。
岁云暮矣风落木,夜如何其斗插江。
屋头眠鸡正寂寂,野县严鼓先逢逢。
摩挲老面起构火,春色床头酒满缸。
晚云欲雪寒模糊,微月递明光有无。枯桑林头北风急,山鬼叫啸林鸦呼。
此时柴门寂如磬,借问夫子何为乎。一盏油灯照虚壁,梦在洙泗谈黄虞。
月上前山夜寂寥,江城鼓角殷寒宵。鱼龙水落沧溟静,鸿雁声来紫塞遥。
风物自应随律转,霜髯争得见春消。青釭冷暗愁眠怯,楼外频移北斗杓。
孤客伤时晏,遥帷对夜分。
虚轮抱初月,侧阵捲归云。
霜蕙披寒颖,陂凫叫暝群。
村砧与营杵,不寐最先闻。