魂黯黯兮情脉脉,帘风清兮窗月白。
梦惊枕上炉烬销,不见蕊珠宫里客。
禁漏声稀蟾魄冷,纱厨筠簟波光净。
独坐愁吟暗断魂,满窗风动芭蕉影。
别恨离肠空恻恻,风动虚轩池水白。
莫言灵圃步难寻,有心终效偷桃客。
愁遇人间好风景,焦桐韵满华堂静。
鉴鸾钗燕恨何穷,忍向银床空抱影。
绿槐影里傍青楼,陌上行人空举头。
烟水露花无处问,摇鞭凝睇不胜愁。
役尽心神销尽骨,恩情未断忽分离。
平生此恨无言处,只有衣襟泪得知。
浓醪艳唱愁难破,骨瘦魂消病已成。
若为多罗年少死,始甘人道有风情。
泪满罗衣酒满卮,一声歌断怨伤离。
如今两地心中事,直是瞿昙也不知。
横泥杯觞醉复醒,愁牵时有小诗成。
早知惹得千般恨,悔不天生解薄情。
猜你喜欢
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
怀器潜山泽,逢时起薜萝。
星辰占宝剑,雷雨化龙梭。
禹穴书虽富,浯溪石未磨。
门闾更须筑,有子继三科。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
流年冉冉不容追,余息厌厌只自知。
马革裹尺违壮志,鹿门采药卜幽期。
林蝉委蜕仙何远,巢燕成雏去已迟。
触事尔来多感慨,北窗闲赋早秋诗。
微疾经旬近药囊,往来巷陌未全妨。
时时小雨知春近,处处闲身觉日长。
林外鼓歌闻赛庙,怀中茶饼议租桑。
两京梅发今何似?送老流年只自伤。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。