溪行一百里,海远潮力罄。松舟小于叶,一榻束无剩。
溶洋泛烟霏,屈曲历幽胜。潭澄碧无晕,欲唾惜清莹。
回桡得滩响,风泉韵疏磬。东崦夕绮敛,西岩暮岚暝。
起坐见华月,樵唱隔烟径。众象发心赏,妙理契神定。
瑶琴一为弹,芳醑半欲醒。美人倘不来,何以酬清听。
振法雷,击法鼓。
布慈云,洒甘露。
江南二月试罗衣,
春尽燕山雪尚飞。
应是子规啼不到,
故乡虽好不思归。
峻坂长驱匹马过,春风吹客奈愁何?重华不返苍梧驾,孤竹空传《采蕨歌》。
北望云中迷紫塞,西来天上泻黄河。幽怀故国归何处,此日征衣泪更多。
故人经岁别,怅望久无音。坞隐江村小,烟迷树色深。
疏风吹绮幕,新月上瑶琴。静里相思极,何时惬素襟。
遥遥疏柳带长汀,山色朝来一抹青。春在雨中人不见,杜鹃啼与落花听。
秋高锁院觉深沉,时共诸贤探邓椅。常恐骅骝空过目,敢言桃李欲成阴。
研经辛苦看华鬓,报国文章本素心。藻鉴高悬逢永叔,遥知玉树自森森。
自从别后减容光,半是思郎半恨郎。
欲识旧来云髻(jì)样,为奴开取缕(lǚ)金箱。
自从那日与君离别,我的容光便日渐黯然,这一半是因为思念你一半是因为怨恨你。
若想看到以前我高高的发髻的样子,就请为我打开缕金箱吧。
容光:仪容风采。
流水难穷目,斜阳易断肠。谁同砑光帽,一曲舞山香。
旅食京华岁月多,圣贤事业竟如何。
明年伫听泥金报,闲把关雎独自歌。