莫怪村居僻,村居亦可嘉。
仆羸腰带艾,婢傅鬓簪花。
歌罢蛙催乐,酒阑蜂报衙。
门前少车马,惭愧五侯家。
江北游人春未回,江南春色傍人来。
茶经穀雨依稀绿,花接清明次第开。
场上斗鸡金作距,槛前妆鉴玉为台。
六朝风物今何在,莫负流年酒百杯。
华馆相望接使星,长淮南北已休兵。
便须买酒催行乐,更觅何时是太平。
佳晴游侣赏秾华,免使纶巾雨垫纱。
苒苒芳塘遍春草,溶溶流水蘸桃花。
閒官尚许亲黄卷,学道安能佩紫霞。
多病无心与春竞,窗前静听晚蜂衙。
昔人博物岂虚传,自斸龙泉古狱边。
今代司空应见惯,斗间何用气冲天。
柳坠梅飘半月初,小园孤榭更庭除。
任应雨杏情无别,最与烟篁分不疏。
比并合饶皮博士,形相偏属薛尚书。
薄红深茜尖尖叶,亦有愁肠未负渠。
金雁尘香暗风弘,红缋风紫阁秋千。
园林寂寞无客燕,一段春是杜鹃。
嫩绿柔香远更浓,春来无处不茸(róng)茸。
六朝旧恨斜阳里,南浦(pǔ)新愁细雨中。
近水欲迷歌扇绿,隔花偏衬舞裙红。
平川十里人归晚,无数牛羊一笛风。
春天来了,到处是一片葱茏的绿色,柔嫩的芳草,散发出阵阵清香,极目眺望,只见越往远处,草色越是浓密。
想起六朝旧恨,南浦送别的场景。再回到眼前的景物,在迷离的草色中。
水边的春草和野花都似乎变成了当年的歌扇和舞裙,当年的歌扇和舞裙化作了今日的春草和野花。
平川十里,牧入暮归,在茫茫的草色中,只见无数牛羊在慢慢蠕动,晚风习习,传来一阵阵悠扬的笛声。
茸茸:茂盛的样子。
六朝:历史上吴、东晋、宋、齐、梁、陈皆建都与南京,因此称为六朝。南浦:泛指水滨。后多指以送别之处。
歌扇:唱歌时用的扇子。
独上谯楼日一廻,春风桃李满城开。
狂夫欲语无人听,呼取闲云共酒杯。
春来江岸雨霏霏,春去园林绿未稀。春去春来成底事,东风原自不曾知。