春光欲去疾如梭,冷落长门苔藓多。懒上妆台脂盖蠹,承恩难比雪儿多。
小桃落尽残红。夜来风。又是一番春事、不从容。翠屏掩。芳信断。转愁浓。可惜日长闲暇、小帘栊。
少小属闺闼,感君意缠绵。聘以明月珠,迎以黄金鞯。
结缡自今夕,誓好永百年。采兰涉秋水,荐藻奉华筵。
合欢裁作被,朱丝操作弦。虽无兰蕙姿,向日呈芳妍。
一身皆君有,寸心私自怜。何用答嘉惠,持以弃豆笾。
在天莫为云,雨落难上天。在地莫为影,日暮愁弃捐。
婉娈保素志,跬步称比肩。
去年折杨柳,还与君同陌。今年折杨柳,关山千里隔。
思君不可见,攀条长叹息。遥遥玉笛吹,总是伤行役。
舞势随风散复收,歌声似磬韵还幽。
千回赴节填词处,娇眼如波入鬓流。
女子的舞姿随风散开又收起婀娜身影翩翩起舞,歌声如乐器一样铿锵有力既富有韵律又十分悠扬。
她翩翩起舞以目传情,发鬓之间的那对娇眼,如水波一样清澈让人神魂颠倒。
妾身心事未分明,一曲笙声送远行。大海瀛环三万里,神京路纪八千程。
珍藏玄露成丹液,伫待春风报姓名。玉种蓝田君记取,裴郎端不负云英。
海村崇祖祀,吴越旧王家。
里老称遗泽,文孙避俗哗。
玉金荣带印,俎豆荐葵{上艹下左木右且}。
欲补迎春曲,须歌陌上花。
虫腹无端苦动风,团雌还却胜尖雄。水寒且弄双钳利,汤老难逃一背红。
液入几家烦海卤,醢成何处污园葱。好收心躁潜蛇穴,毋使雷惊族类空。
临川遇邹君,示我铜陵辨。
相邀游其间,百闻须一践。
自从双耳聋,已办两足茧。
武夷乃招隐,仙都辄策蹇。
遥睇麻源村,梦思劳辗转。
今披碧涧记,华罔订讹舛。
疑雠吁莫论,是非争之褊。
但欣泉石奇,堂成书可辇。
晁侯云梦胸,妙处参坟典。
家有万竹坡,琳琅閟营翦。
徘徊康乐旧,此偿尤不浅。
人生贵自得,假物非至善。
山川侈遭逢,所托各偕显。
严光钓越滩,叔子登楚岘。
气象不低摧,吾从志当勉。
相思邀示到,烟霞自舒卷。
唯应原上月,共照人孤狷。
百里相望感索居,夏侯丝竹近何如?绿杨画舫春携酒,红烛风帘夜校书。
结客谊高贫贱日,苦吟身老战争余。何家自是耽通隐,不效兴公赋《遂初》。