别有青溪道,斜亘碧岩隈。崩榛横古蔓,荒石拥寒苔。
野心长寂寞,山径本幽回。步步攀藤上,朝朝负药来。
几看松叶秀,频值菊花开。无人堪作伴,岁晚独悠哉。
君子有逸志,栖迟于一丘。仰荫高林茂,俯临渌水流。
恬淡养玄虚,沈精研圣猷。
纸上遗书字宛然,千年微意有谁传。
曾将灵钥开关钮,珍重成周二老贤。
窗前雪色。是天增一倍,幽人寒洁。休要春晴,总把花枝数分勒。
可惜遁荒季子,爱管领、沧江萧瑟。却劳想、柏榼蕉龛,欢聚不多得。
空忆。天极北。有玉树交枝,冷犯孤日。苍茫独立。顿袖寒生帽檐侧。
一片光摇银海,经千态、浮云变灭。但冉冉消不尽,春风词笔。
萝岩山下寺,静境绝过从。
芳草二三月,碧云千万峰。
窗虚明落日,楼迥响疏钟。
恰恐重来晚,庭前记偃松。
勋业须年少,栖迟只自怜。
若为车阨首,未主式翼垂天。
拭目看新历,伤心惜去年。
湖山一舒啸,春信满梅边。
三年言子邑,寂寞鼓鸣琴。
官舍冷如水,杏花春满林。
化风敦薄俗,清气集虚襟。
归去吴山下,青青草正深。
薄罗衫子金泥缝,困纤腰怯铢衣重。笑迎移步小兰丛,亸金翘玉凤。
娇多情脉脉,羞把同心撚弄。楚天云雨却相和,又入阳台梦。
巍城十八里,雄壮称洪都。
北郭势迤逦,南浦形萦纡。
连亘控西江,囊括尽东湖。
灌侯遗故址,李相规旧模。
改筑龙沙堤,三方第如初。
得非雕残后,民力不足欤。
得非府库竭,费用不给欤。
当时庙堂上,不主公议欤。
我来客城闉,感慨成欷吁。
今古如一辙,有才能远图。
怀玉知名寺,诸峰翠插天。
凌云飞略彴,照水舞蜿蜒。
午日孤穿履,新凉定著鞭。
更须烦惠远,小立虎溪边。