灵槎万里挟长风,浩荡何源不可穷。一脉混黄余太古,百川宗派亘天中。
云开岱色经秋碧,雨助涛声入夜雄。径画乾坤限南北,乡关消息托宾鸿。
入眼林峦皆可意,不惮间关千里至。白云随步入危梯,前时想像今真是。
千岩万壑诚瑰杰,小草微花亦精致。更随虎迹访幽深,恐有秦人来避地。
千林落叶镇萧骚,万里秋原肃旆旄。望月有怀弹豹弁,缀衣无线织驼毛。
双鱼梦冷书全隔,四海囊空气更豪。闻说前军犹较战,一挥何日奋铅刀。
自少不出门,岂识天涯阻。郎欲上青霄,舟系江之浒。
从容对我言,慷慨无多语。妾亦不知愁,率尔聊相许。
风雨近深更,闻鸡还起舞。酌酒壮行装,薄劝三杯住。
执手问归期,笑指相如柱。匆匆分袂间,对面无分付。
上马出门行,马首犹一顾。归来心始忧,此别何仓遽。
孤灯耿兰房,滚滚流光度。记得别君初,黄花冒寒露。
此日又春回,绿柳阴如雾。登堂拜问姑,郎行何久处。
姑愁颜强笑,神京八千路。闻语暗心惊,低头泪如雨。
那知大丈夫,一别轻如羽。妾欲寄新衣,肥瘦应如故。
消息两茫然,鹊语空相误。欲上望夫山,愁心不成步。
清宵欲望之,东西忽迷路。何敢怨归迟,愿接夔龙武。
仗剑向南面,风光应未暮。却恐凤书严,致身归圣主。
草色上空阶,衡门疏旧屦。郎兮归去来,毋为功名苦。
凫舄鹤袍辞世纷,望三峰下礼茅君。祈年欲啖金光草,好道宁披玉检文。
绝巘琳宫当日见,上方清磬隔花闻。山中倘遇陶弘景,愿乞松风与白云。
待敷霖雨济苍生,疏傅襟期画锦荣。红蓼白蘋双桨下,淡烟疏雨一楼迎。
艺林八法叨评论,文笥骈珍愧拜擎。绿野堂开多乐事,重看九老会耆英。
春江正渺渺,送别两依依。烟里棹将远,渡头人未归。
渔家侵叠浪,岛树挂残晖。况入湖湘路,那堪花乱飞。
半额微黄金缕衣,玉搔头袅凤双飞。从教水溅罗裙湿,还道朝来行雨归。
古貌宛休公,谈真说苦空。应传六祖后,远化岛夷中。
去岁朝秦阙,今春赴海东。威仪易旧体,文字冠儒宗。
留学幽微旨,云关护法崇。凌波无际碍,振锡路何穷。
水宿鸣金磬,云行侍玉童。承恩见明主,偏沐僧家风。