卜筑芳村枕水涯,一尊常对四时花。长江浴日明金佩,远树屯云拥翠华。
清簟疏帘高士榻,石桥流水野人家。巡檐更觉青天近,重忆星河泛斗槎。
异时得交天下士,触目琳琅珠玉间。年来林下龟藏六,一见道人聊解颜。
未厌山林僻,那知节序迁。高闲爱重九,安健又今年。
物外无缰锁,樽中有圣贤。黄花自衰晚,勿复笑华颠。
寺楼钟断锁长廊,谁共萧斋一炷香。书册自能留久坐,灯花还解劝馀觞。
风回绝壑沉虚籁,雨入幽林送嫩凉。老懒由来贪睡美,秋衾不怕夜初长。
云海苍茫前路。烟语隔、薜萝双户。主人鸡黍多情,似劝我、息劳小住。
寻春枉事蜡屐去。芳草径、是春来处。尘心流水同閒,准备听、疏钟零杵。
满树和娇烂漫红,万枝丹彩灼春融。
何当结作千年实,将示人间造化工。
固教梅忍落,体与杏藏娇。已过冬疑剩,将来暖未饶。
玉阶残雪在,罗荐暗魂销。莫问王孙事,烟芜正寂寥。
缅邈洞庭岫,葱蒙水雾色。宛在太湖中,可望不可即。
剖竹守穷渚,开门对奇域。城池自絷笼,缨绶为徽纆.
靡日不思往,经时始愿克。飞棹越溟波,维舟恣攀陟。
窈窕入云步,崎岖倚松息。岩坛有鹤过,壁字无人识。
滴石香乳溜,垂崖灵草植。玩幽轻雾阻,讨异忘曛逼。
寒沙际水平,霜树笼烟直。空宫闻莫睹,地道窥难测。
此处学金丹,何人生羽翼。谁传九光要,几拜三仙职。
紫气徒想像,清潭长眇默。霓裳若有来,觏我云峰侧。
怀哉四壁时,未有五都价。百金谁见许,斗酒难为贳。
落花生芳春,孤月皎清夜。复逢利交客,题户遥相谢。
一钵寄岩石,尘喧迥不闻。小厨分涧水,短榻卧松云。
衣借枯藤补,香收野蒳焚。晚来趺坐处,猿鹤自为群。