勋业须年少,栖迟只自怜。
若为车阨首,未主式翼垂天。
拭目看新历,伤心惜去年。
湖山一舒啸,春信满梅边。
三年言子邑,寂寞鼓鸣琴。
官舍冷如水,杏花春满林。
化风敦薄俗,清气集虚襟。
归去吴山下,青青草正深。
巍城十八里,雄壮称洪都。
北郭势迤逦,南浦形萦纡。
连亘控西江,囊括尽东湖。
灌侯遗故址,李相规旧模。
改筑龙沙堤,三方第如初。
得非雕残后,民力不足欤。
得非府库竭,费用不给欤。
当时庙堂上,不主公议欤。
我来客城闉,感慨成欷吁。
今古如一辙,有才能远图。
怀玉知名寺,诸峰翠插天。
凌云飞略彴,照水舞蜿蜒。
午日孤穿履,新凉定著鞭。
更须烦惠远,小立虎溪边。
常侍菟裘地,停车试一过。
草凄幽砌冷,云白远山多。
过午移花影,因风听鸟歌。
小塘春水满,犹是旧恩波。
三十年华一瞬中,汝今而立我成翁。关山遥隔频烦雁,琴瑟相谐诗兆熊。
建国持身能俭约,致知树志效工农。明朝喜看春梅发,聊藉诗筒作酒筒。
镇抚四夷吾道在,可怜壮志日因循。
四年尽瘁今归去,不负斯民只负身。
茶山丈人厌嚣哗,幅巾每访博士家,小亭谈笑不知暮,往往城上闻吹笳。
兴来杰作粲珠璧,岁久妙墨亡龙蛇。
郎君弟子多白发,回头日月如奔车。
徐卿赤城古仙子,十年四海推才华。
览观陈迹喜不寐,旋补罅漏支倾斜。
曲池还浸古来月,丛莽忽见当时花。
重题旧句照高栋,力振风雅排淫哇。
席间紵袍已散鹄,堂上讲鼓初停挝。
速宜力置竹叶酒,不用更瀹桃花茶。
雁后霜前百不堪。飘镫何意得深论。赁庐天与近花庵。
只为移情来海上,便须连句仿城南。人天慧业好同参。
黄叶山头初带雪,绿波尊酒暂回春。
已闻璧月琼枝句,更看朝云暮雨人。
老丑红妆翻曲妙,喜逢佳客放怀新。
天明又出桃源去,仙境何时再问津。