风高白海陇云黄,寒雁来时天路长。山上逢山不归去,何人马蹄生得方。
山上去采芍药花,山前来寻地椒芽。土屋青帘留买酒,石泉老衲唤供茶。
新雨霏霏绿罽匀,马蹄何处有沙尘?阿谁能剪山前草,赠与佳人作舞茵。
红漆车儿驾白羊,吴盐空洒竹枝香。
不知羊角如心曲,才听车轮欲断肠。
欲捲珠帘却下钩,愁来莫倚最高楼。堤边几许垂杨树,不为侬郎系去舟。
侬家只在断桥边,劝郎切莫下湖船。湖船无柁难轻托,白日风波在眼前。
金马何曾半步行,碧鸡那解五更鸣。
侬家夫婿久离别,恰似两山空得名。
文衡卓卓擅英声,相与明簪笑语清。报国共盟推毂志,五湖敢羡一舟轻。
荷叶田田柳叶垂,千船万船多女儿。
与郎暗约花间去,不唱《竹枝》知是谁。
卿情似水妾情痴。一片秋光潋滟时。新月照人心自怨,藕枝不尽断肠丝。