太湖何潋滟,岁晏亦自好。长风西南吹,天水共皓皓。
遥峰七十二,恍恍红云岛。洞天在空濛,流水隔烦恼。
昔有绿毛翁,于此采玄草。至今白石床,风云为持保。
闻兹生古心,携舻事幽讨。良朋既同调,远客亦倾倒。
鼓桡乘鼋鼍,凌波撷蘋藻。汎汎景将入,默默意未了。
方壶不可问,沧海恨无早。归循去时路,木尽乾坤老。
方干乐道处,小墅野梅开。对客翻高调,飞花片片来。
萝云蒙卧榻,陇日照行杯。不耐王孙思,春深未却回。
夫唯山之效美兮,纷众万之淑祥。有振振之令鸟兮,绚采采之文章。
涓高梧以营室兮,口卒瘏而周皇。殷九苞之未诞兮,轩远翥而求凰。
陆海邈其伏阴兮,屏尔类以自臧。大网结于中野兮,二苞格而鸣冈。
徙阿阁于戾止兮,披晨曦之耿光。嘅禄运之倏穷兮,翳冲漠而遥翔。
奇气宕于六天兮,毛衣委于故邦。群鸱倨以自迈,众息下其如僵。
苟灵光之弗泯,虽捐性其奚伤。谇曰:予悲夫云和之曲卒不续兮,顾此鸟之永遗。
岂四灵之不有兮,世盖溷之以蝘蜓与螽斯。
取友天下半,今得方子焉。为官不受羁,修身将到仙。
叶县王子乔,勾漏葛稚川。明年适百粤,期子罗浮巅。
黄河水尽蛟龙驯,桃源沙飞愁杀人。东方乱后再反覆,忆昔过此增烦辛。
扁舟困顿不得携,贼壕只在河东西。路官邑子微服走,大屋高门狨獍啼。
到今事定还是非,请问流民归未归。
地控恒沙界,峰回沧海波。
潮声永夜壮,云气秣陵多。
龙窟存光怪,鲛宫湛绮罗。
黄斿蔽江左,何日返天戈。
涨海饶孤寐,春山淹去归。鱼龙永夜急,波浪远天违。
孤志存舟楫,清时卧钓矶。尘机久已息,何事白鸥飞。
去国星霜变,违时老惫成。荒迷一身在,汨没二毛生。
世短思飞舄,途穷乞步兵。昏尘干气象,沟壑未忘情。
窈窈岩壑姿,迢迢契幽赜。缅怀天台胜,遂寄山水癖。
赤城淹岁晏,所恋有三益。壮阴屈微阳,关山雪盈尺。
虽嗟轨路阻,稍喜缁尘息。巾峰入草堂,天葩进瘆
邺城魏七子,文藻亦吾师。四牡君今去,风流端在兹。
荒芜铜雀榭,寂寞武安祠。独有韩陵石,黄沙岁岁吹。