芝盖翩翩。
金川万骑蹴烟尘,叩马难将大义陈。妻女一时同殉节,君臣千古有完人。
魂归罗刹江声壮,碑照秦淮血影新。咫尺孝陵松柏路,夜深风雨走青磷。
翳翳翠微暮,采蕨人未还。我马嘶忽惊,虎迹空连山。
谁能绝恐惧,余亦趋禅关。借问持篚人,信往遭祸艰,潜身度密箐,趋避力孔殚。
馁腹藉少充,纵死辞羸孱。偷生豺狼窟,人命轻豆箪。
念之迫中肠,吏责何由宽。老僧供薄粥,挥退不拟餐。
忍饥度深夕,庶以齐恫瘝。穴鼠号顾我,余粮亦奚干。
恻怛吾同人,不言心已酸。四邻寂鸡犬,闇室候夜阑。
明晨忍遽出,菜色吾重看。
巨猾肆(sì)威暴,钦駓(pī)违帝旨。
窫(yà)窳(yǔ)强能变,祖江遂独死。
明明上天鉴,为恶不可履。
长枯固已剧,鵕(jùn)鹗(è)岂足恃!
贰负之臣逞凶暴,钦駓违背帝旨意。
窫窳虽死尚能变,祖江死去永消失。
上天可鉴明审察,作恶之举不可为。
臣危被罚甚痛苦,鵕鹗之变不足恃!
钦駓:神怪名。
窫窳:神怪名。
西方老胡。厥名文康。遨游六合。傲诞三皇。西观濛泛。
东戏扶桑。南泛大蒙之海。北至无通之乡。昔与若士为友。
共弄彭祖扶床。往年暂到昆仑。复值瑶池举觞。周帝迎以上席。
王母赠以玉浆。故乃寿如南山。志若金刚。青眼眢眢。
白发长长。蛾眉临髭。高鼻垂口。非直能俳。又善饮酒。
箫管鸣前。门徒从后。济济翼翼。各有分部。凤皇是老胡家鸡。
狮子是老胡家狗。陛下拨乱反正。再朗三光。泽与雨施。
化与风翔。觇云候吕。志游大梁。重驷修路。始届帝乡。
伏拜金阙。仰瞻玉堂。从者小子。罗列成行。悉知廉节。
皆识义方。歌管愔愔。铿鼓锵锵。响振钧天。声若鹓皇。
前却中规矩。进退得宫商。举技无不佳。胡舞最所长。
老胡寄箧中。复有奇乐章。赍持数万里。愿以奉圣皇。
乃欲次第说。老耄多所忘。但愿明陛下。寿千万岁。
欢乐未渠央。
春波桥头水半竿,画船如马触狂澜。平生常恨江湖小,醉卧不知天地宽。
隔岸好山青隐隐,环洲芳树绿漫漫。悬知贺监归来日,一曲晴光五月寒。
长河渺渺水云愁,远道离情载叶舟。夹岸短长千万柳,随波下上两三鸥。
关山北望客如梦,风雨西来天欲秋。不独依人王粲苦,思归我亦赋《登楼》。
君不见干将镆铘世必用,祖龙作计徒销兵。首山赤铜跃大冶,牝牡变化韬玄精。
当时铸此岂无意,擎出欲刬君山平。遂令造物忌刻削,埋垢千载无知名。
风雨剥蚀铓锷钝,铅刀一任人讥评。质拟赤金重,色如秋水清。
不入吕虔佩,遑问聂与荆。蛟龙避藏魑魅走,深山大泽堪横行。
胡为匿影书案侧,寂然钜响收铿鍧。阴房夜吹鬼磷碧,毛发凄紧晴双瞪。
龙宾不出脉望死,畏此雪锷寒光横。摩空巨刃乏神力,怀铅握椠终何成。
有客南山殪猛虎,有客东海歼长鲸。书生喜说万人敌,乃于文阵矜斗争。
用违其才器不利,湛卢精锐羞蔽明。何如宝剑遇雷焕,化作斗气腾丰城。
云作袈裟方石僧,岩前独立几经春。
有人若问西来意,默默无言总是真。
一夕狂风带雨催,落英满地没莓苔。绿章大负诗人意,红阵徒劳游蝶哀。
无复夜深烧烛照,更难魂逐爇香回。飘零等我堪相吊,明岁枯荣尚费猜。