惊飙动高林,荆榛迷路岐。中有愁思妇,哀叹一何悲。
借问悲何为,乃为良人思。良人一以逝,十载守空帷。
十载何足言,千秋常若斯。风波一朝起,骨肉以相疑。
生者不可拒,死者不可追。宁使妾身捐,岂使妾行亏。
痛哭回白日,惨黯黄云垂。青山一愤绝,重泉以为期。
寄谢朱颜者,贪生良足嗤。
金流石烁草欲枯,炎气熇熇嘘洪炉。兰台兔园避处无,高堂贮冰排玉壶。
珊瑚水晶间犀株,扇车作风转辘轳。水戏蜡刻鸿鸥凫,大瓜浮绿李沉朱。
碧筒捲香
杳杳三泉室,冥冥玄夜堂。
肃肃秋风深,漫漫秋夜长。中夜百感集,摄衣步空堂。
頫听虫声悲,仰视明月光。物色一如昨,旧人何茫茫。
岁月日以疏,仿佛日以亡。一岁成永诀,千载空相望。
静心易生哀,遗情难为方。愿从梦中路,柔身至其旁。
膏沐谁为容。
明镜闇不治。
南方有障气。
晨鸟不得飞。
膏沐谁为容,明镜闇不治。
南方有障气,晨鸟不得飞。
飙风西北起,阴云薄南陲。冉冉岁云暮,恻恻心内悲。
辞亲远行迈,已越三年期。昔为连根树,今若游地丝。
形影窃自吊,朝东暮西驰。不学齐仲连,翻作楚钟仪。
南冠愧流窜,短褐谁相知。性命寄须臾,面色含饥疲。
明月在东壁,愿照浊水泥。泥中复何见,沙砾纷参差。
下有沉沙珠,上有琼树枝。琼枝良可依,终不埋光辉。
腥臊海边多鬼市,岛夷居处无乡里。
黑皮年少学采珠,手把生犀照咸水。