噩梦魂惊觉又疑,茫茫天道竟如斯。升沈一例丹心在,功过千秋信史知。
大有江山助奇气,更无方药问良医。羊昙肠断西州路,多少孤寒雪涕时。
采采池中莲,花香君莫取。赠子以莲房,教识侬心苦。
采莲去,月没春江曙。翠钿红袖水中央,青荷莲子杂衣香,云起风生归路长。归路长,那得久。各回船,两摇手。
棹讴宛转发中川,队队红妆竞采莲。
欲就前溪问名姓,莲花当住木兰船。
梧桐转阶月如水,满地瑶华铺不起。
谁家玉箫吹画楼,不管洛阳春色愁。
吴姬蹈歌楚女舞,罗带同心结飞组。
采莲不采菂中薏,见人但道莲心苦。
鲤鱼吹风红叶秋,独持明月上兰舟。
巴陵去去三千里,情与白波天外流。
托根同佳藕,何须妒并妆。生憎子结后,强半是空房。
弱柳系游骢,丛花映娇面。郎佩紫纹囊,侬从扇底见。
烟中一叶采莲舟,两岸香风正早秋。
瞥见江南明月上,玉箫吹断紫云愁。
妾学采莲莲始花,花颜与妾争春华。妾有朱铅为郎饰,不学尔花徒弄色。
秋霜一夜花无主,妾忆行郎泪如雨。暗卜行郎何日归,定是莲房结子时。
朝露湿妾衣,暮霞耀妾瞩。
一叶小如瓜。去住无拘束。
兀棹歌采菱,袭袭薰风足。
芦叶映港清,捉对鸳鸯浴。
莲中有苦心,欲折手还曲。
折莲恐伤藕,藕断丝难续。