隔岸林泉照眼清,玉虹千尺挂空青。松风谡谡凉如洗,一段匡庐九叠屏。
昆陵烟树晚依依,短径行寻到夕晖。吟舍空馀秋草没,故园时见野禽飞。
晋宫词笔应谁继,圣代才名似子稀。此日怀君何处写,临风惟有一沾衣。
百尺滩头一访君,碧云秋霭正纷纷。故人已叹晨星少,此会翻成落叶分。
远树孤城江上闭,晴空疏雁醉中闻。也知西去宁亲日,还有相思寄断云。
任道骄奢必败亡,且将繁盛悦嫔嫱。几千奁镜成楼柱,
六十间云号殿廊。后主猎回初按乐,胡姬酒醒更新妆。
绮罗堆里春风畔,年少多情一帝王。
神器传时异至公,败亡安可怨匆匆。犯寒猎士朝频戮,
告急军书夜不通。并部义旗遮日暗,邺城飞焰照天红。
周朝将相还无体,宁死何须入铁笼。
行乐江郊外,追凉山寺中。静阴生晚绿,寂虑延清风。
运塞地维窄,气苏天宇空。何人识幽抱,目送冥冥鸿。
代马必死战,韩卢必死猎。万族虽有殊,受性固莫夺。
君看伏波翁,心火老不灭。万里战壶头,赤手拥马鬣。
前言一朝酬,英气半途折。海南纪铜柱,城西埋石蕝。
所以高世人,甘守田园拙。梧楸老归梦,桑梓借馀热。
人生贵适意,似用生分别。为问泽车乘,何如水鸢跕。
尾劄泥涂贱此笛,手提鸡肋峦虚名。
芦花伴我头俱白,山色迎秋意转清。
沙软马留金褭印,雁归滩列水犀兵。
尚能趁得黄花酒,听取东篱笑语声。
最怜皇孙衣如鹑,尝笑参谋衾似铁。
我今短褐秃无尾,穷年絮被还百结。
勗清只饮洛口水,祁寒欲避西山雪。
奈何童婢生菜颜,鸡肋相将伴头屑。
小儿窥见已么麽,自言身是西州杰。
青天白日用意深,浮云薄务生愁绝。
一夕饮水成内热,抱璞出门望而却步折节。
余光箭牖惊客眠,唤作非填写应泣血。
入关不守旧山河,汉用张良作网罗。垓下不知兵已合,夜深方讶楚人多。
六宫禾黍千年恨,一片江山万古情。
明月不关兴废事,夜深还照石头城。