结发相与友,不异雷与陈。风波荡萍梗,所历为参辰。
君行初向河南时,轻裘快马悬明珠。光辉五色照行路,悔不相从同曳裾。
遥闻鸿雁声嘹喨,冀得云中尺素书。素书宛见陈重面,我亦扬舲别乡县。
京华为客忽相逢,雕盘绮食谐欢宴。岂知宴集乐未终,风惊木落亲庭空。
讣音一纸泪成血,擗踊袒括何匆匆。我苦辞亲思显扬,只言得禄荣高堂。
潘舆娱侍志所望,墓木己拱情可伤。祭之列鼎陈簠簋,不似生前欢菽水。
更有暌离行役时,去住存殁无能知。君今得遇升平日,忠孝兼全两无失。
三年再上青云路,万口称扬声籍籍。脱却麻衣换锦衣,千军骏马如翚飞。
但看苍苍佩印绶,与君同向江西归。
岁事时无失,先畴手自耘。克家亲有养,投老意弥勤。
方羡高年庆,旋惊白日曛。可怜坟上土,仍占垄头云。
盗蹠有年颜子夭,千秋此理竟难昭。一枝仙果方成实,三叶阶兰已尽凋。
壮志永违祇自恨,清魂一去更谁招。犹胜伯道终身后,应得幽冥慰寂寥。
芦叶萧萧江上秋,鲥鱼清酒解消忧。
云才散后月当浦,潮欲来时风满楼。
好景未应输白鹭,飞尘终不到扁舟。
晚来天卷苍霞尽,万顷玻璃烂不收。
简报丛菊生小蕊,枝头应似拨冰醅。
故人有信来相访,好祝秋风及早开。
将军追鹿拥强兵,叱咤诸侯尽膝行。义帝弑来臣节失,楚人歌动霸心惊。
乾坤故垒馀形胜,乡里遗风尚战争。青草白波淮泗远,为谁击剑烈风生。
五叠山阴坐石房,爱听黄鸟韵笙簧。东风急处野花落,小雨乾时绿树凉。
伐木敢忘求益友,携柑长忆醉华觞。秪今发白风流在,细咏绵蛮重慨慷。
紫府仙儒降节旄,九霞光彩烛林睾。夙悯东海安期枣,露熟西池阿母桃。
环座子孙连玉树,满堂宾友列英髦。琼壶石髓兮尝遍,应许同跻寿域高。
汾河鱼,人不食,鱼跃鱼潜鱼自得。未逐云雷飞上天,水阔波长渺无迹。
宁知公子江南来,听客剑歌声正悲。即把钓竿临沮洳,掣得鲤鱼长尺许。
砟鱼为羹甘且鲜,神物仅可收馋涎。嗟尔鱼乎胡不掉尾而远逝,仓卒乃为香饵制。
人生为■■宜慎,诸君不见汾河鱼。
马上见晨月,堠路行逶迤。遂入龙头憩,沙洲带蒲荷。
榆柳荫华屋,正暑凉飙多。怡然逢故老,邀我还其家。
大儿击燕筑,小儿閒齐歌。黍酒劝客饮,勿辞令颜酡。
维㫺至正末,日夜忧干戈。太平今在斯,白发已鬖髿。
若复不为乐,徒死归山阿。其言感余内,壮志良蹉跎。
书剑两无就,又不脱虞罗。邂逅接觞酌,念报当如何。
长揖登途去,华峰碧嵯嵯。