仙郎使节出燕台,直向荆门万里开。贾舶春随巴雪下,塞鸿秋共岳云回。
南州竹箭人称美,少府金钱日更催。便酌贪泉知不变,期君还有济川才。
置酒中堂,伐丝比簧。湎以益欢,志人慨慷。慨慷生迹,类此繁响。
盈盈在耳,忽忽沦往。灼灼其华,朔凋春敷。所并枝叶,不作根株。
劳我以人,伊何莫遐。天地偶尔,逢之者嗟。仰穷二曜,高不得掇。
頫即大壑,深不得没。王乔安期,服食难量。锢兹委蜕,仅三千霜。
访我将何意,河山抱独愁。汝南无月旦,吴越有春秋。
新序惭中垒,丰碑忆太丘。枫桥小时泊,争唤孝廉舟。
邮书一到不堪闻,起剔残灯坐夜分。
塞马论来终是失,冥鸿去后许谁群。
无妨中散来千里,更喜延之咏五君。
与说近踪应稍慰,买山全占洞庭云。
五十馀年清净,一念歘火缠纠。却似班生投笔,虎头燕颔封侯。
戏马台前酒一卮,翩翩结束帝城宜。纵横立取连城璧,蹀
窗外梅花落,辽西尚未归。霜风吹玉笛,寒月满金微。
此际征人幕,应同少妇机。那堪驿使断,心逐岭鸿飞。
方广宣妙觉,总持谛真乘。白马叶休期,金人肇奇祯。
伤哉末教日,圣泽渐以凌。冥迹蹈恒河,狂飙吹慧灯。
我友条净业,慷慨惠函经。奚必具羯磨,居然一摩腾。
小果固有漏,法施良足凭。虽靡布金田,幸依化人城。
苍松云瀰滃,脩竹风琮琤。层阁临广除,回流激清泠。
闼婆陈天乐,龙藏郁飞腾。中有慈悲相,恍发妙音声。
玉笈启缃缥,流纨染翰青。彷佛贝叶端,自然莲花生。
如日悬中天,万象借光明。稽首两足尊,发此希有诚。
破除诸疑网,摧伏群魔兵。前因获心通,后果希胜增。
愿以一切智,回施一切情。巀嵲西逝梁,金篦导前行。
凡圣同超解,怨亲归合并。执离文字间,犹为道所憎。
曹溪倘吾许,筌蹄讵堪徵。
死夺淮王胆,生批汉帝鳞。两朝推父子,万古见君臣。
南浦丛祠旧,东闽汗简新。李蘩有家传,今尔独何人。
铁柱洪都压怪螭,龟山金笮系支祈。何如玄帝峰头锁,问着仙人总不知。