寒灯晕碧影重重,匣里吴钩欲化龙。莫向尊前论旧事,满天霜色锁芙蓉。
灵妃一女子,瓣香起湄洲。
巨浸虽稽天,旗盖俨中流。
驾风樯浪舶,翻筋斗千秋。
既而大神通,血食羊万头。
封爵遂綦贵,青圭蔽珠旒。
轮奂拟宫省,盥荐皆公侯。
始盛自全闽,俄遍于齐州。
静如海不波,幽与神为谋。
营卒尝密祷,山越立献囚。
岂必如麻姑,撒米人间游。
亦窃笑阿环,种桃儿童价。
独于民锡福,能使岁有秋。
每至割获时,稚耄争劝酬。
坎坎击社鼓,呜呜缠蛮讴。
常恨孔子没,豳风不见收。
君谟与渔仲,亦未尝旁搜。
束皙何人哉,愚欲补前修。
缅怀荔台叟,纪述惜未周。
他山岂无石,可以砻且锼。
吾老毛颖秃,安能斡万年。
昔建经离乱,烦公出拊循。
鲁宫恢故宇,蔡卒即吾人。
薏苡何伤我,甘棠尚在民。
悲哉元日招,当宁记名臣。
昔我居戎幕,为侯论战勋。
斋旄俄烜赫,书札尚殷勤。
国难忠方见,天高事未闻。
九江残部曲,暗哭故将军。
摛掞多新意,研寻最苦心。
可怜策名晚,谁遣读书深。
兄老悲长枕,妻贤敛短衾。
近书犹未答,展玩一沾襟。
溪上人来暮叩关,殷勤一纸报平安。
甘泉宿老求闲局,苦县仙人有废坛,
拜敕定披新紫氅,傍斋应许旧黄冠。
冰衔怪得缄题异,自起呼童剪烛看。
山形若覆奁,潭面如拭镜。
奇哉几案物,千古弃荒夐。
了无扳跻劳,坐惬幽野性。
泉源黑难穷,崖色碧机映。
闯深畏龙蛰,窥浅见鱼泳。
可怜风水声,空山谁来听。
我欲买兹丘,扫迹逃嚣竞。
未言葺茅斋,先可理渔{左舟右定}。
□趁朝参多失晓,不堪舞蹈始休官。
临危昔以头全□,懲忿今无发指冠。
醉语唐嗔狂李白,病忘汉免老师丹。
暮年感泣龙销扇,直到来生泪未乾。
弆藏古物或千年,汉晋隋唐在目前。
死有一孙堪付托,生惟四友共周旋。
宝扶风簋如原甫,临永兴书逼米颠。
占尽人间最清事,吾碑百世后方传。
梦中候对殿东厢,解后先亲问答详。
碓磨不能移素论,曝芹终欲献清光。
触屏训谄生犹臭,攀槛传名死亦香。
君父临之安所避,凌晨起坐涕淋浪。