白日向西逝,黄河竟东流。河流不复返,日逝那能留。
人生得几时,一日怀百忧。昨日垂绿发,今朝雪盈头。
且须列鼎罗珍羞,琼浆玉液浮金瓯。山花葳蕤红紫稠,此时不饮将焉求。
但看古来歌舞地,寒烟野草成荒丘。
假金方用真金镀(dù),若是真金不镀金。
十载长安得一第,何须空腹用高心。
只有虚假的,不好的东西才需要一个好的包装。如果是真实的,好的东西就不需要华丽的包装来掩饰了。
十年春秋苦读才能及第,你为什么不积累知识,而去想那些远大的志向呢?
轻舟自挽上危滩,不见黄河古水津。天上三更下弦月,梦中万里异乡魂。
苦无浊酒浇劳役,喜有清飙濯暑袢。晓起掀篷明望眼,蹇驴载鹊过前村。
空山寂寂行人稀,冈头落花如雨飞。罢琴惆怅不能已,故乡寥落何当归。
南去百粤羽书急,北来三吴戎马肥。安得龙骧拥战舰,扫除俘寇扬国威。
韶光大半去匆匆,几许幽情递不通。
燕未成家寒食雨,人如中酒落花风。
一窗草忆濂溪老,五亩园思涑水翁。
无赋招魂成独啸,且排春句答春工。
西风吹雨故将寒,斗室盘旋宇宙宽。
芦已成花衰鬓白,枫犹染叶醉容丹。
人间岁月几羊胛,身外勋名一鼠肝。
领略秋光无限意,东篱閒掇落英餐。
道立神自昌,心閒气常正。
平生饱此味,不与时俗竞。
得失了不关,荣辱任无定。
君看富贵人,表里互驰骋。
雍容若情澹,笑语多陷阱。
见此辄自喜,魂梦亦清净。
告我同学者,谨勿落此径。
堂下梧桐树,清阴欲满帘。
风前数叶落,枝外几山添。
世故真难犯,幽栖不用占。
新凉入书幌,好在邺侯签。
金尊莫倚青春健,龌龊浮生如走电。
琴瑟盘倾从世珠,黄泥局泻流年箭。
麻姑爪秃瞳子昏,东皇肉角生鱼鳞。
灵鳌柱骨半枯朽,骊龙德悔愁耕人。
周孔蓍龟久沦没,黄蒿谁认贤愚骨。
兔苑词才去不还,兰亭水石空明月。
姮娥弄箫香雨收,江滨迸瑟鱼龙愁。
灵芝九折楚莲醉,翾风一叹梁庭秋。
醁亚蛮觥奉君寿,玉山三献春红透。
银鸭金鹅言待谁,隋家岳渎皇家有。
珊瑚座上凌香云,凤炰龙炙猩猩唇。
芝兰此日不倾倒,南山白石皆贤人。
文康调笑麒麟起,一曲飞龙寿天地。
当垆擅旨酒,一卮堪十千。无劳蜀山铸,扶受采金钱。
人生行乐尔,何处不留连。朝为洛生咏,夕作据梧眠。
从兹忘物我,优游得自然。