朔风吹浪势仍回,舟楫初经滟滪堆。谯火远明花石戍,柁楼才转郁孤台。
江城喜值双龙合,候吏仍驱五马来。寒色不须催日暮,深杯还待月华开。
湖上晴开万卷楼,清时谁解卜菟裘。龙溪双练云边合,震泽千帆雨外收。
抗疏几辞金马诏,题诗多在白蘋洲。沧浪纵有乘槎兴,无奈中原正借筹。
春江晴日草芊芊,万里扬帆接楚天。去雁犹思江汉水,离人独上木兰船。
棣花暖送青丝转,碧树光摇锦浪悬。莫怪临歧倍惆怅,共君携手在何年?
本是巫山来,无人睹容色。唯有楚王臣,曾言梦相识。
楼下公孙昔擅场,空教女子爱军装。
潼关一败吴儿喜,簇马骊山看御汤。
日落众山昏,萧萧暮雨繁。
那堪两处宿,共听一声猿。
日暮时分,群山淹没在昏暗之中,接着,又有一阵密集的暮雨袭来。
今夜,你我怎能忍受宿于两地却听着同样凄厉的猿鸣。
汎羽逢今夕,春阴未有花。乡心随去雁,城柝乱栖鸦。
聚散京华梦,飘零汉使槎。朋知青琐满,前席莫言赊。
共促离觞月露前,层城钟漏隔林烟。綵毫暂隐文园酒,水镜今推吏部贤。
草奏想承清燕对,归帆应待便风悬。薄游曾忝曹郎后,鸿雁牵情入楚天。
迈种徵名世,灵芝茁卧园。稍披珠网出,渐觉紫烟屯。
斐亹明如月,□□□□□。瑶光分秀气,仙露灌灵根。
芬馥连三径,琳琅萃一门。挥金归日乐,数马古风存。
故里常怀绂,茅檐或负暄。户庭图海岳,舟楫载琴尊。
稍證玄中秘,还从河上言。目能窥竹简,身自却蒲轮。
国以人为瑞,家因义作藩。奇龄开九帙,娱老弄诸孙。
草木文章贲,经纶雨露繁。授书时已晚,同闬道弥敦。
蒲柳怜衰质,樗材滥曲辕。长歌随羽翼,难忘汉宫恩。
相门千载尚称良,况复清标接雁行。恩泽旧封存虎观,楼船新渥拜龙骧。
斑衣且遂南枝暖,骏足先驰北海霜。海上风烟烦一箭,荐言争借老冯唐。