极目望吴甸,野烟凝乱流。
夜来榆塞雁,叫断石城秋。
旧苑荒馀草,平川半古丘。
迟迟独回首,落日一蝉幽。
远山重叠故关遥,公退乘闲上丽谯。
今日登临秋思苦,雨荷风叶共萧萧。
汉皇屈指计归期,十九年中事可疑。一死从容真细事,匹夫沟渎竟谁知。
风彫使节丹心壮,雪压河梁绿水澌。珍重李陵多问讯,羝羊将乳雁来时。
凤诰翟褕出汉庭,慈云冉冉护辎軿。金仙原注长生箓,宝婺今连执法星。
春色喜看萱草绿,东风频想荔枝青。中丞新领吴门节,大有江鱼荐醁
暝色围山寺,清空寺里庭。稚狐花借梦,秋燕石飞灵。
卓锡僧髭白,笼龛佛火青。经声彻上下,木客怕来听。
君居高树下,六月得清风。世事不复问,心期谁与同。
日长泉自汲,邻曲径才通。爱我重留话,深秋月满空。
昔年亟攀践,征马复来过。信若山川旧,谁如岁月何。
蜀相吟安在,羊公碣已磨。令图犹寂寞,嘉会亦蹉跎。
宛宛樊城岸,悠悠汉水波。逶迤春日远,感寄客情多。
地本原林秀,朝来烟景和。同心不同赏,留叹此岩阿。
制因无句巧,质从泗水旁。象物还同矩,论音本协商。
治成观兽舞,声起应鸾翔。招仙鸣汉代,为灵锵鲁堂。
鸿毛说本诞,石室辨难详。唯有升歌际,能为众乐纲。
人生随遇是行藏,最有山灵引兴长。
安得居乡伯休父,再来闳肃旧书堂。
泪注琼瑰事可伤,白衣回首白云乡。
两三遗册新诗在,四十余年素业荒。
学海骤乾千顷浪,儒林旧剪一枝芳。
风流未寄三题草,光焰谁家万丈长。
不作人间金榜客,应为天上玉楼章。
诙谐未见车公品,锦绣应无李白肠。
幽鸟空啼疏竹径,青灯愁见旧梧堂。
就中有事空堪恨,谁问双亲两鬓霜。