夕郎何事厌承明,结束征衣节候更。汲孺在庭推直道,虞卿捐印见交情。
关山岁晏黄河阔,边塞春深白草生。总是离愁心折处,壮君骏马太纵横。
一望祁连北,沙黄昼不分。沿山皆汉帜,隔水是尘氛。
风劲霜雕入,碛寒野兕闻。髑髅啼白日,犹似怨将军。
三峰西面住,出见世人稀。老大谁相识,恓惶又独归。
扫窗秋菌落,开箧夜蛾飞。若向云中伴,还应着褐衣。
边州八月修城堡,候骑先烧碛中草。胡风吹沙度陇飞,
陇头林木无北枝。将军阅兵青塞下,鸣鼓逢逢促猎围。
天寒山路石断裂,白日不销帐上雪。乌孙国乱多降胡,
诏使名王持汉节。年年征战不得闲,边人杀尽唯空山。
金钗十二成两行,玉颜红袂环相当。垂垂腻云鬓辉煌,银烛参差竞明光。
逢逄击鼓齐登堂,举鼎烹牛炙肥羊。主人斜飞琥珀觞,帘前错杂风和香。
高歌起舞前为将,一斗一石殊未央。酒酣意气横飞扬,鸣弦激管排双双。
交加为寿奉琼浆,歌喉变合宫与商,贱妾声转情且长。
十四邯郸倡,经过音韵诗绕梁,门阁次弟随荒凉。
会须努力各自强,漏沉为欢入花房。其如红日高东方,愿君百岁长如疆。
门掩青山白昼閒,野云时逐鹤飞还。幽人话到忘机处,尘事纷纷总不关。
圣主建皇极,垂衣统万邦。仁恩被蛮貊,奉贽皆来王。
麒麟昭上瑞,福鹿呈嘉祥。五采绚朝中,云霞焕天章。
狻猊超物类,马哈尤非常。双眸电光掣,两角三尺强。
驼鸡异鸾鹤,和鸣偕凤凰。慈乌钟粹质,玉羽明秋霜。
猿资欺雪白,驯狎誇神羊。瑶阶献天子,扑舞何跄跄。
重瞳屡回顾,喜色生春阳。盛世瑞骈集,□□□□□。
惜哉征夫子。
忧恨良独多。
浮天出鳀海。
束马渡交河。
雪萦九折嶝。
风卷万里波。
维舟无夕岛。
秣骥乏平莎。
凌涛富惊沫。
援木阙垂萝。
江飔鸣叠屿。
流云照层阿。
玄埃晦朔马。
白日照吴戈。
寝兴动征怨。
寤寐起还歌。
晨装岂辍警。
夕垒讵淹和。
苦哉远征人。
悲矣将如何。
万里乡山路不通,年年佳节百忧中。
催成客睡须春酒,老却梅花是晓风。
四月旌旗出白狼,千山晴雪照油幢。预知水草军无乏,试辨风云虏欲降。