宫殿半山上,人家向下居。古厅眠易魇,老吏语多虚。
雨水浇荒竹,溪沙拥废渠。圣朝收外府,皆是九天除。
滥得进士名,才用苦不长。性癖艺亦独,十年作诗章。
六义虽粗成,名字犹未扬。将军俯招引,遣脱儒衣裳。
常恐虚受恩,不惯把刀枪。又无远筹略,坐使虏灭亡。
昨来发兵师,各各赴战场。顾我同老弱,不得随戎行。
丈夫生世间,职分贵所当。从军不出门,岂异病在床。
谁不恋其家,其家无风霜。鹰鹘念搏击,岂贵食满肠。
留鹤先生百夫特,未老悬车归故国。兴来草圣追钟王,醉后新诗迈元白。
况复堂前春意赊,紫荆灼灼开繁花。天恩汪洋殊未已,寿域浩荡仍无涯。
季夏尧蓂生七叶,先生岁已周花甲。常疑宿酒上苍颜,未许新霜点玄发。
年年此日寿筵开,满堂歌鼓喧如雷。门外宾朋集珠履,膝前孙子倾金罍。
季方薇垣久为客,目断乡山海天碧。幸因嵩祝上京华,得遂昼游话胸臆。
天台之山凌九天,临海之水涵百川。开山种秫酿海水,直蕲山水俱齐年。
明月度关山,中天照蕃汉。十万良家子,嫖姚甲待旦。
健儿秋牧马,天子晓射雁。亦有王明君,独抱穹庐叹。
腰刀帕首报君恩,初事将军出雁门。回首家乡无限意,秋风吹上五陵原。
代北云气昼昏昏。
千里飞蓬无复根。
寒鴈嗈嗈渡辽水。
桑叶纷纷落蓟门。
晋阳山头无箭竹。
疎勒城中乏水源。
属国征戍久离居。
阳关音信绝能疎。
原得鲁连飞一箭。
持寄思归燕将书。
渡辽本自有将军。
寒风萧萧生水纹。
妾惊甘泉足烽火。
君讶渔阳少阵云。
自从将军出细柳。
荡子空床难独守。
盘龙明镜饷秦嘉。
辟恶生香寄韩寿。
春分燕来能几日。
二月蚕眠不复久。
洛阳游丝百丈连。
黄河春冰千片穿。
桃花颜色好如马。
榆筴新开巧似钱。
蒲桃一杯千日醉。
无事九转学神仙。
定取金丹作几服。
能令华表得千年。
白马向清波。
乘冰始渡河。
置兵须近水。
移营喜灶多。
长坂初垂翼。
鸿沟遂倒戈。
的颅于此去。
虞兮奈若何。
空营卫青冢。
徒听田横歌。
六国始咆哮。
纵横未定交。
欲竞连城玉。
翻征缩酒茅。
折骸犹换子。
登爨已悬巢。
壮冰初开地。
盲风正折胶。
轻云飘马足。
明月动弓弰。
楚师正围巩。
秦兵未下崤。
始知千载内。
无复有申包。
日晚荒城上。
苍茫余落晖。
都护楼兰返。
将军疎勒归。
马有风尘气。
人多关塞衣。
阵云平不动。
秋蓬卷欲飞。
闻道楼船战。
今年不解围。
横石三五片。
长松一两株。
对君俗人眼。
真兴理当无。
野老披荷叶。
家童扫栗跗。
竹林千户封。
甘橘万头奴。
君见愚公谷。
真言此谷愚。