吉士长为吉。
善人终日善。
大道忽云乖。
生民随事蹇。
有情何可豁。
忘怀固难遣。
麟穷季氏罝。
虎振周王圈。
平生几种意。
一旦冲风卷。
横流遘屯慝。
上墋结重氛。
哭市闻妖兽。
颓山起怪云。
绿林多散卒。
清波有败军。
智士今安用。
思臣且未闻。
惜无万金产。
东求沧海君。
严风吹霜百草枯,胡儿马肥思南驱。长戈飞鸟不敢度,扼胡岭下行人无。
钩钤一夕妖星过,贼臣自掣居庸锁。藏金郿坞未厌深,长安三日燃脐火。
胡兵数道下山东,旌旗绛天海水红。胡儿归来血饮马,中原无树摇春风。
橐驼毡车载金帛,城上官军空叹息。累累妇女过关头,回望都门心断绝。
汉家公主嫁乌孙,圣皇重战议和亲。北望一舍如天远,黄沙茫茫愁杀人。
田侯落落奇男子,主辱臣生不如死。殿前画地作山川,请以义军相表里。
恨我不得学李英,爱君不减侯莘卿。子明又请当一面,禁中颇牧皆书生。
横遮俘尸三十万,潼关大笑哥舒翰。上书慷慨请长缨,临风铩翮空三叹。
羽书飞奏汉明光,诏护诸军出塞场。捲甲夜趋邀虏骑,弯弧秋净射天狼。
黑山戍外云光白,青海城边日色黄。沙漠未清心不死,梦中犹逐左贤王。
碛露黄云下,凝寒鼓不鸣。战须移死地,军讳杀降兵。
印马秋遮虏,蒸沙夜筑城。旧乡归不得,都尉负功名。
雪英飘洒绕虚廊,晓景沉沉朔吹狂。
银阙晶荧标帝里,桂华纷糅认仙乡。
少年风味新吟动,老叟襟怀万事忘。
自倒空罇酬绝唱歌,书帏聊得泛寒光。
角黍菖蒲酒,年年旧俗谙。
采衣君自乐,白发我何堪。
静味瑶华句,闲思玉柄谭。
报之长命缕,祝庆在图南。
玉门关外月,远接黑山明。晃色同沙冷,飞光掩雪清。
宿师方偃阵,游骑复窥城。不信长生魄,年年照战争。
单于寇井陉,进军飞狐北。沙昏夜探迟,远树深疑贼。
胡霜损汉兵,不妨得头白。功成须献捷,会勒燕然石。
都护今年破武威,碛烟烽火夜深微。金钗漫作封侯别,白发生头未得归。