山雨飞花访谢连,新诗细草佛灯前。
前身记是维摩诘,手把醍醐坐白莲。
展开阅读全文
往时慕游侠,尚友追昔贤。
乃兹颇超逸,举世同所天。
况我肝胆交,惜别能无怜。
余归向吴会,君行入幽燕。
烹莼脍鲈鱼,白马西翩翩。
挥手各有期,江水闻此言。
怪是虎头痴,生儿复虎儿。
三年声壮伟,二尺骨权奇。
见客能觞酒,搴余问草诗。
风尘来燕颔,尔辈已堪疑。
展开阅读全文
武昌老笛名铁龙,洪武之间来浙东。
江湖万里忽相失,当时哭死陈家翁。
流落人间二百秋,苍龙化去青天愁。
子孙累世觅宗器,汉家宝剑周天球。
或言槜李豪家得,夜夜龙光射南极。
十年空费陈生心,购问惭无万金直。
一朝海客持相换,生脱貂裘妇钗钏。
合浦重归明月珠,精魂似识先人面。
太古琅玕轻欲折,孔窍参差头尾裂。
丹砂错落水银花,苔痕蚀尽并州铁。
薄如藤纸枯如木,灯前三弄秋声蹙。
万点梅花潇席寒,夜半空山扣哀玉。
羌儿虎踞鸣塞鸿,怪蛟人立吹烟竹。
忆昔汝祖浮洞庭,潇湘片月开黄陵。
纯阳真人坐黄鹤,汉江绿酒倾瑶瓶。
飘然将笛下东海,铁龙声断江风腥。
汝今与笛竟何适,楚水吴山愁客星。
汝祖从战鄱阳濆,佩刀曾佐高皇勋。
叹汝飘零把孤笛,丹青竟作曹将军。
半生我亦怀青蘋,袖来不用生龙鳞。
不如黄鹤楼前换酒听吹笛,与君醉杀湘江春。
西湖宜晚渡,趁得采莲船。
越女娇吴客,搴衣再索钱。
秋湖皎皎月泠泠,听罢渔歌酒欲醒。
试问秦皇放船处,白云深锁佛头青。
展开阅读全文
一百六日春正浓,江村片水桃花通。
兰桡双飞柳底灭,船头细草摇轻红。
女郎祠前美人集,骄春粉黛花神泣。
小姑倚嫂姊将妹,佛香惹袖朝云湿。
竞舍金钗铸善财,笑打流莺映花立。
等闲倾尽吴儿国,玉骢仿佛酒无色。
百年日日宜清明,昨日无端送寒食。
眼前色界非非天,烟花梦断空遗钿。
青原寡妇哭何事,日暮东风吹纸钱。
展开阅读全文
武夷之君家青山,采芝长啸烟霞间。
当时共赴幔亭宴,琪花惹袖秋斑斑。
三月东风又送汝,青青杨柳西湖雨。
人生此别不易逢,千里寻仙作孤旅。
一尊洒碧钱塘江,片帆扫白严陵渚。
三十六峰如见君,应问王生醉何许。
洞天石扇多异书,字法定与人间殊。
明年迟余九曲水,谈玄酌酒焚枯鱼。
新凉树杪来,风色动衔杯。
檐晚蜓蜻挂,篱晴蛱蝶回。
一溪秋水到,满屋豆花开。
无限江南意,吴歌醉懒裁。
秋雨欲浮村,青螺上床脚。
日出过东邻,船头系篱落。