天把岁华偷换。人把客愁先断。最后饮屠苏,几上杯盘星乱。
更漏迢迢夜半。独倚孤灯吟玩。明日放春风,吹送五云楼畔。
夜静柝声残,冷透一衾如铁。高卧别饶滋味,喜江天风雪。
明朝归去拥妻孥,正度岁时节。因念别离千里,望鸰原情切。
佳人吹彻梅花落。声咽江城高阁。惟恨隔重珠箔。欲见无由着。
潜蛟起舞惊幽壑。万古心胸开拓。驱尽一时萧索。不待芳游乐。
盻飞鸿,音信断。想早把心儿换。从前盟誓总难凭,应是新人情绊。
牡丹亭,梧桐院。添上黛眉幽怨。春风吹彻梦无痕,化作秋风团扇。
绿杨当日系青骢。人在少年中。裙屐自雍容。一掷万钱囊不空。
酒阑灯灺,宵深更静,携手倚熏笼。顾盻亦春风。那知再来成秃翁。
江月照离愁。心随逝水悠悠。不堪抛却旧杭州。卅年枉费绸缪。
稍缓亭台归故有。兄弟尚容携手。依旧听莺载酒。何须今日回首。
天寒默默倚修篁。清露湿罗裳。玉颜憔悴,伶俜顾影,暗自神伤。
忆君千里难同梦,永夜独彷徨。寄书和泪,了无他语,快整归装。
三月春风料峭寒。伤春无语倚雕栏。春到人间花信早,待谁看。
我自天涯沦落后,潇湘归卧几曾安。回首不胜家国感,一长叹。
晓来新霁上帘栊。顷刻透春风。竹叶欣欣浮白,梅花漠漠燃红。
乾坤收拾,尘埃扫荡,谈笑雍容。还我金瓯无缺,今年拭目群雄。
垂柳拂章台。走马曾经到此来。回首当年歌舞处,尘埃。
一院荒凉锁绿苔。
莫道好怀开。白发红颜两可哀。自古多情常有恨,痴呆。
赢得风流付草莱。