春萧索。愁红满眼风吹落。风吹落。柳丝烟雨,朦胧楼阁。
美人妆罢开朱箔。才过寒食罗衫薄。罗衫薄。正思闲事,举头闻鹊。
穿花度柳,觅曾来住处,旧时王谢。乌衣巷口,多少珠楼鸳瓦。
刬地高高下下。都变做、寻常茅舍。这回却羡鹪鹩,尚有一枝堪借。
犹喜。卢家富贵。正兰室香生,莫愁初嫁。珠帘不卷,相得杏梁香雅。
且贺新成大厦。春泥软、落红芳藉。看取弄影双双,一搦纤身烟惹。
锦堂春晓。镜前拂绰新妆了。容华南国如伊少。豆蔻梢头,似柳腰肢小。
鸾袖动香飞雪绕。烟中一朵芙蓉袅。莫惜明珠,买取倾城笑。
九十风光愁里度。莺声燕影春将暮。玉楼一望柳如烟,门外可怜千里路。
梦中何事频频语。梦觉莫知云去处。旁人虚自妒蛾眉,对镜不禁愁黛聚。
谁种白莲花,秋到花开处。陶令腾腾醉欲归,香满庐山路。
莫笑出青泥,心净还如许。一片琉璃照影空,常向波中住。
鹊桥高挂,银河水浅,看一搦、纤身轻度。离多会少不堪言,漫道是、欢娱有数。
斗回珠影,月分半镜,愁对客槎来路。相思相守似伊时,险羞煞、巫山朝暮。
花满蓝桥路。画眉郎,春情似海,屏开金雀。锦绣香车珠翠拥,一派银筝画鼓。
看鸾凤、绕身飞舞。椽烛花红光似画,彩繵铺、旋旋移莲步。
烟篆起,博山雾。
人间天上相逢处。隐罗帷、千回万转,未容轻许。漏点不禁良夜短,月落嫦娥厮妒。
回玉枕、鸳鸯交语。两两同心双结取。笑楚台,当日巫山雨。
常比翼,白头誓。
天空露爽火西流。篱下一丛秋。翠绡香澹黄花早,听络帏啾啾。
陇水悲凉,衡鸿凄侧,种种助人忧。风清月冷旅窗幽。
何处弄箜篌。如思似怨声忉怛,却难怪、宋玉多愁。
肠断王孙,魂消蝶梦,百憾在心头。
画梁春昼燕来时。桃李一枝枝。愁肠似柳千丝乱,只几日、瘦了腰肢。
午梦乍回,湘帘不卷,一晌是谁知。
兰膏红豆记相思。拈著皱双眉。鹊声报尽都无准,妒粉蝶、对舞迟迟。
鸾镜尘生,鸳衾香冷,红泪滴燕脂。
为底愁多欢少。几度梦回人杳。罗纬春暖又春寒,不觉东风过了。
阑干闲倚遍,辜负满庭花草。日斜树影近帘前,燕子不归还早。